อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้มาเช้าเลย อิอิ
อ่านบล็อกนี้ละชอบอ่ะ
ขอเอาบางส่วนไปแบ่งปันคนอื่นหน่อยนะคะ ชอบ ชอบ

สวัสดีค่ะ
แวะเข้ามาอ่านเช่นเคย

การเปรียบเทียบออกมาแบบนี้ มันเป็นเหมือนรูปธรรมที่พออ่านแล้ว เห็นแล้วก็ต้องคิดนะคะว่าจริงๆด้วย เจ็บเพราะเราทำเองนี่นา

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะว่าด้วยตัวของตะปูเองไม่สามารถ

ทำให้ใครเจ็บปวดได้ เพราะมันก็คงจะนอนนิ่งอยู่ในกอง

ของมัน แต่ถ้าเราหยิบพลาดแล้วมาโดนส่วนของร่างกาย

จึงจะทำให้รู้สึกเจ็บ แต่จะเจ็บมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับ

ความลึกที่มันเข้าไปฝังและอวัยวะส่วนที่ได้รับบาดเจ็บใน

ครั้งนั้น

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ สาวคิดอยู่ว่าพี่จะไปงานสัปดาห์หนังสือไหม เสียดายจังที่มาดาม กับหมิง หมิง ไม่ได้ไป แฟนคลับหมิง หมิงก็ใช่น้อยนะคะ เมือ่ไหร่จะพาเปิดตัวค่ะพี่

555 ...ความเจ็บแค้นแบบฝังหุ่นนี่ดาวจ๋าเป็นค่ะ
เป็นเพราะใจไม่ปล่อยวางและมีความรู้สึกว่า"แพ้"ถ้าจะไม่โต้ตอบคืน

เมื่อก่อนเยอะมาก..
เด๋วนี้ค่อยๆน้อยลง
เพราะขี้เกียจคิดแค้น
แต่บางทีก็อดไม่ได้ค่ะ 555



...


ตอนนี้มาตามหาสุดหล่อ 2 หมิงก่อนค่ะ
หายไปไหนน๊อ?...


วันอาทิตย์ที่4 น้องจันสุดสวยกับน้องมล(แบกกล้อง)ก็ไปด้วยค่ะ
เมื่อานดาวจ๋าไปปลุกจากหลุมมาทั้ง2คน 555
ก็เที่ยงแระแต่ละนางยังนอนอืดอยู่เลย
แต่ชวนปอป้าแล้ว..ปอป้าไปไม่เป็น
และกลัวร้อนกลัวหลงกลัวไม่มีที่จอดรถค่ะ 555

เจ็บอีกแล้วคราวนี้
ไม่ยอมพาหมิง หมิงมาออนทัวร์เลย

หมิงหมิง มาแระค่า...
คงสวนกันไปสวนกันมา

ดาวจ๋าไปวิ่งก่อนนะคะ
สายแล้ววว..เด๋วร้อนแดด 555

สวัสดีค่ะ ..พี่เคน ทีละเดช เบ๋ยๆๆๆๆๆๆ

ถ้าละเว้นความ โกรธ ความเกลียดได้
ใจก็ไม่เจ็บใช่ป่าวคะ

หวัดดียามเช้าค่ะพี่ก๋า เช้านี้กุงเตบร้อนแต่เช้าเลย

ทักทายยามเช้าค่ะ

แวะมาอ่านบทความดีๆๆตอนค่ำๆๆกอ่นนอนค่ะพี่ก๋า

ฝากคิดถึงน้องหมิงหมิงคนน่ารักด้วยนะคะ

สวัสดีวันพุธจ๊ะก๋าซัง♥♥


ขอให้มีความสุข...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ทุกอย่างอยู่ที่ใจจริง ๆ ค่ะ เจ็บก็อยู่ที่ใจ สุขก็อยู่ที่ใจ

เรื่องหลินปิง พี่ก็ต้องขอบคุณน้องก๋าด้วยอ่ะจ๊ะ เพราะเหมือนพี่เคยเม๊าท์ว่าจะไปดูแล้วก๋าบอกว่าต้องเช็คให้ดีก่อนไปดู พี่ก็เลยจัดการเช็คซะละเอียดเลย ปรากฎว่าเขาเปิดให้ชมสองรอบจ๊ะ ช่วงเช้าประมาณ เก้าโมง ถึง สิบโมง กะช่้วง บ่าย ประมาณ บ่ายสาม ถึง บ่ายสี่จ๊ะ ให้เข้าดูวันละสองรอบ รอบละ หนึ่งชั่วโมงค่ะ ถ้าก๋าไม่ทักพี่อาจจะไปโดยไม่ได้เช็คอะจ๊ะ

สวัสดียามเช้าค่า..

เช้านี้โล่งสบายแล้วค่ะ .. สรรพปัญหา.. เบาบางลงไปแล้ว..

แหม.. ลูกและเมียรักนี่.. .. เนอะ.. ทิ้งไปนานไม่ได้

เช้านี้พี่ได้รับ forward mail จากเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้เล่น bloggang..

ทายสิ.. เรื่องอาราย..

...คมมีด.... จากลมปากมนุษย์‏

..จริงค่ะ เราต้องฝึกตนให้ทน.. กับลมปากมนุษย์..

วันหลังต้องเชิญเ้พื่อนๆ มาเยี่ยม blog ของคุณก๋า .. ซะแล้ว

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า
เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ
คือเจ็บแล้วเก็บมาจำ
ยิ่งจำยิ่งเจ็บ
เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ

อยากร้องดังๆ ว่าเสียดาย
ไม่ได้เจอฝาแฝดคุณเคนอีกแล้ว
หนูต้องเข้าค่าย อบรม สัมมนา
วันที่ 4 - 7 เมษา เลยค่ะ
วาสนาไม่ถึงคนหล่อ รักลูก รักเมีย สักทีซิน่า

หวัดดียามเช้าพี่ก๋า มะวานลมแรงได้รับผลกระทบอะไรบ้างหรือเปล่าก้าบบบบบบ ที่บ้านพักต้นจามจุรีโค่นล้มไป 1 ต้น

สวัสดียามเช้าครับคุณก๋า
เจ็บแบบนี้ ยิ่งเจ็บเท่าไร ตัวเองคงต้องยิ่งเจ็บกว่า

งอนพี่ก๋าแร่ว ก้อในเครื่อง Com ขวัญอ่ะ มีแต่รูปน้องหมิงหมิง เต็มเลย
ดันมีลูกชายน่ารัก

อควาเรียม พี่ไม่ได้เข้าชมจ๊ะเพราะคิดว่าคงคล้าย ๆ กับบึงฉวาก แล้วก็ โอเชียนเวิลด์ที่พัทยาหนะ พี่เคยไปดูปลาที่พัทยาครั้งนึง ที่บึงฉวากสองครั้งละ ที่นั่้นก็ใหญ่ปลาเยอะดูเพลินเหมือนกันจ๊ะ

ขอบคุณพี่ก๋ามากค่ะ


เมื่อก่อนน่าจะมีชื่อ
ดีดีสะบึมกวย
หรือ
สะบึมกวยดีดี
หรือ
ดีสะบึมดีกวย

เหตุเพราะ...
เราเก็บมาคิดให้เจ็บใจ
ทั้งทั้งที่ไม่มีใครทำอะไรเราได้สัักหน่อย

ผ่านพ้นความคิดตัวเองไปไ้ด้
สมองก็มีพื้นที่ว่างอีกเยอะเลยแฮะ
อย่างน้อยกก็็ส่งผลให้การทำงานเติบโตขึ้น
อย่างน่าทึ่งในวันนี้

และถ้ารักษาวันนี้ไว้ได้อย่างมั่นคง

"อยากลบเจ็บ ที่เหน็บใจ ใช่ยากยิ่ง
เอาเจ็บทิ้ง ธารอภัย ที่ไหลหลั่ง
ย่อมพบสุข แท้จริง เมื่อทิ้งชัง
ชีพที่ยัง ย่อมสุขล้น จนวันตาย"

บทกวีจากลุงแว่น
คงเป็นคำตอบที่งดงามที่สุดในชีวิตนะคะ



3 คำถาม 3 คำตอบ 3 รูปแบบ
ไม่มีแบบไหนเลยที่ไม่ชอบ

ถือว่าเป็นของขวัญให้ดีดีเน้อพี่เน้อ
ฝากบล็อกด้วยนะคะ
ภายในคืนนี้...
เดี๋ยวหาจังหวะว่าง
เปลี่ยนหน้าบล็อกใหม่ไว้
เพื่อเปิดรับหมิงหมิง 30 รูปตลอดเดือนเมษายน
จะแถมอีกสัก 20-30 รูปก็ได้นะคะอิอิ

น้องก๋าของพวกเราชักดังใหญ่แล้ววว

....ลูกน้อยกลอยใจ เมียแก้ว เมียขวัญ ...

น่ารักดีครับประโยคนี้ ช๊อบบบบบ

ทักทายค่ะ...

สวัสดียามเช้าครับพี่ก๋า..

อิอิ..เช้านี้ผมไม่โดนแซวแฮะ..
ท่าทางพี่จะไม่คุยเรื่องบอลจริงๆแระ 555+


มีความสุขมากๆครับผม..

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

อย่าลืมทานข้าวเช้านะคะ
..
เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ
ถ้าคนอื่นเป็นคนเอาตะปูมาตอกเราละคะ
มันจะเจ็บกว่า ตอกตัวเองรึป่าว

..แค่คิดเล่นๆนะ

เหมือนดีดีเลย
แต่ก่อนจะเป็นเหมือนสะบึมกวยเลย
คือแบบโกรธเค้า เกลียดเค้า
แต่เราเจ็บเอง ประมาณนั้นอะน้า

ชอบจังเลยค่ะวันนี้

ชอบอีกแล้วค่ะ...อ่านจบ เอามือจับหัวตัวเองดู
เอ๊ะ..มีตะปูอยู่ 2-3 อัน ได้เวลาเอาออกแล้วค่ะ

555555

ตอนนี้พี่ก๋าเริ่มเดินสายเหมือนนักร้องลุกทุ่งแล้ว อิอิ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่ก๋า

หญิงอ่านบล้อกพี่วันนี้แล้วก็ยิ้มแกนๆกับตัวเอง

ค่ะพี่มันเจ็บยิ่งกว่าเจ็บที่ยังเก็บความเจ็บสะสมใจ
เริ่มหลงรักราฟาเอลแล้วหล่ะ แหม๊ โดนจายยย

หญิงทราบค่ะว่าพี่อ่าน ไม่ใช่แค่ไปทักทาย
แต่...แค่นั้นแหล่ะค่ะที่หญิงต้องการ
ถึงไม่พูดอะไรแต่ฉันก็ฟังเธอนะ

นั่นมากพอแล้วค่ะพี่

ขอบคุณเสมอค่ะ

กรุงเทพร้อนดีค่ะ
ร้อนให้สาสมกับสงกรานต์ที่กำลังจะตามมา

สวัสดีค่ะ . . พี่ก๋า

แวะมารับคำคมบาดใจยามเช้า . .

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ .... อะไรที่เคียดแค้นผูกไว้ในใจ เราก็เป็นทุกข์เองล่ะเนอะ ... ทุกวันนี้ก็พยายามเขี่ย สิ่งรำคาญใจออกอยู่นะคุณก๋า ... นี่ขนาดอยู่บ้านนะ ไม่ได้ไปทำงาน พบคนมากมายยังมีคิด ๆ เจ็บ ๆ อีกแน่ะ

รีบกางตารางงานของตัวเอง

วันอาทิตย์เจอกันค่ะ คุณก๋า
ช่วงเวลาดังกล่าว ว่างพอดิบพอดี

ไม่เอาหมิงหมิงลงมาด้วยเลยละคะ
ตูนฝันมาตลอดว่าจะมีภาพหมิงหมิงที่ตูนถ่ายภาพเอง
(ฝีมือถ่ายภาพอันไม่ค่อยได้เรื่อง)
ลงบล็อก หลังจากที่ทุกเช้ามีภาพหมิงหมิงที่ถ่ายโดยฝีมือคุณก๋า

เสียดาย วันที่ 4 ไม่ได้เข้ากทม. เป็นกำลังใจให้หมื่นตาที่หน้าบลอกคุณกำนี่แหละค่ะ
ขอให้มีนักอ่านมาทักทาย ขอลายเซนมากๆนะคะ

ชอบเรื่องตอกตะปู บางทีมนุษย์นี่รูหมดแหละ แต่พอถึงยามอารมณ์ฟุ้ง ก็เผลอตอกหมุดลงใจไปไม่รู้ตัว

หวัดดีครับผม

^_________^
sansei !! ภาษาญี่ปุ่นแปลว่า เห็นด้วยครับผม

สวัสดีจร้าพี่ก๋า

สิ่งที่เจ็บ ... และมันจะเป็นแผลไปตลอดเลยก็คือ

"การไม่ปล่อยความเจ็บให้เป็นอิสระ"


เพราะฉะนั้นถ้าเรายังเก็บมันเอาไว้อยู่ ยังไงมันก็เจ็บ
อยู่วันยังค่ำน่ะค่ะ ... มันเป็นอย่างนี้ เพราะตัวเราเองเลือก
ที่จะไม่ปล่อยมัน ผ่านไปยาก ผ่านไปยาก แต่ก็
ต้องทำใช่ไม๊ค่ะ ...



คุณก๋า...เมื่อวานนี้พายุลูกเห็บ ฝน ลม มาเยือนลำปาง
สุดยอดเลยค่ะ น้ำสาดเข้าบ้านเรียกว่าทุกรูที่ผ่านเข้ามาได้
มันก็เข้า เฮ้อ ตอนนี้เลยต้องทำความสะอาดบ้าน
สำรวจความเสียหาย ที่แน่ๆ ตอนนี้เก้าอี้สนามพัง ต้มปาล์ม
ในสวนหัก ... เหนื่อยเก็บกวาด สุดยอดเลยคะ่ ...
ที่สำคัญเมื่อวานลูกเห็บตกมาเยอะมาก สนามที่บ้านเหมือน
หิมะตกเลยค่ะ ขาวโพลนเชียว



ปล. โจทย์งานหน้าผ่อนๆ ความยากและยาว และก็ผ่อนเอาไว้
เพื่อรอต้อนรับความขำฮาที่โฆษณาไว้ของคุณก๋านะค่ะ
เขียนเอาไว้ที่บล็อกแล้วค่ะ

สวีัสดียามเช้าคะ

สะสมความโกรธเกลียด...มีแต่เจ็บ

สวัสดีค่ะน้องก๋า
พี่เข้าไปอ่านที่น้องก๋าเป้นพิธีในเรือนจำแล้วค่ะ
รู้สึกชื่นชมกับสิ่งที่น้องก๋าทำค่ะ
และคิดว่ามีประโยชน์มากมายค่ะต่อหลายๆคนในที่นั้น

ถ้าพี่ได้เข้าบล๊อคจะแวะมาทักทายค่ะอีกค่ะ

ในมุมเล็ก ๆ ในโลกใบนี้มีคนที่ตั้งแต่ใจดีมากมายเลยนะค่ะ
น้องก๋าก็เป็น 1 ในนั้นค่ะ มีความสุขมากๆนะค่ะ

แฮ่ๆๆ...วันที่ 4 อยู่พัทยาค่ะเสียดายพลาดโอกาสอีกแล้วค่ะ..อดได้ลายเซ็นคนดังเลย

เจ็บกว่าเจ็บ โอ๊ะ!~ ค้ำนี้คล้ายๆ จะคุ้นเคย เฮ้อ!~
นึกถึงหมื่นตา "ช่างมันเถอะ" แฮะๆ

พ่อก๋าฉายเดี่ยวอีกแระหรือคะ ฮือๆ อิ๊นส์อยากเจอหวานตาหมิง หมิง จังเลย อดแกล้งเด็กเลยนิ่

ปล. ว่าแต่จะมาแจกลายเซ็นต์ด้วยไหมคะพ่อก๋า ^-^

ขอให้เป็นอีกวันที่มีความสุข สดใส นะคร๊าบ

อ้อมไม่ได้เข้ามาทักทายพี่ก๋าซะนาน เนื่องด้วยร่างกายไม่อำนวย และงานที่กองเป็นกระบุง

ชอบบทความนี้ที่พี่ก๋าเขียนมากขอนำให้เผยแพร่ต่อนะคะ


อัน :)

โอ้มแม่เจ้า งานเข้ารูปเต็ม
ไปจัดการด่วนๆๆๆๆ

เจ็บแล้วจำ
แต่ไม่นำมาฝังใจ
ใครอยากทำให้เราเจ็บ
เมื่อทำอะไรไม่ได้
สุดท้ายก็เจ็บใจตัวเองไปเอง

เชื่อเช่นนั้นและหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้นเช่นกัน

สวัสดีวันสิ้นเดือนค่ะคุณก๋า

อิอิ สวัสดีตอนเช้าครับ หมิง หมิง สุดหล่อ

หวัดดีค่ะ งานตะพาบช่วงนี้ว่างเว้นมาสามรอบแล้ว ไม่รู้จะเว้นไปถึงไหนเลยคะ ขออ่านไปก่อนแล้วกัน แบบว่ารีบๆ ปั่นงานเดี๋ยวจะหยุดสงกรานต์อีกแล้ว แถมช่วงนี้เป็นบ้าค่ะ บ้าอยากไปเที่ยวเนปาล ก็หาข้อมูลมันทุ้กวันแต่ยังไม่ได้ไปเร็วๆนี้หรอกค่ะ ต้องทำแพลนไปเสนอเพื่อนก่อนว่าสู้ราคาไหวมั้ย เดี๋ยวนี้อย่าว่าแต่เพื่อนกินเลยค่ะ เพื่อนเที่ยวก็หายากนะคะ ไม่มีใครยอมว่างนอกจากซัมเมอร์เนี่ยแหละค่ะ

สร้างกริตเตอร์ | .postjung.com">ฟังเพลง | ดารา | เกมส์

เหนหน้าน้องหมิงหมิงแล้วจะไ้ด้หลับฝันดีละค่ะ ขอบคุนมากค่ะพี่ก๋าที่พาน้องหมิงหมิงไปส่งเข้านอน

คิดว่าน่าจะได้เจอนะคะ
เพราะแอมกะจะไปตั้งแต่ช่วงเช้า และก็กะกลับซักเที่ยงๆ
งานนี้ไม่น่าพลาด
^^

สำหรับหนูอภัยให้ได้แต่ไม่ลืมอะ

สวัสดีค่ะ

เจ็บช้ำ ความเจ็บ ที่มันฝังอยู่ในใจ โอว ยากที่จะทำใจได้นะคะ ปล่อยวางเท่านั้นเลยค่ะ

วันอาทิตย์ หากไปหาหมอแล้วเสร็จไว จะรีบตามไปให้กำลังใจน้องก๋าที่งานสัปดาห์หนังสือนะครับ

แวะมาอ่านก่อนไปเข้าประชุมค่ะ

คนชอบโกรธฝังใจเกลียด ไม่ยอมอภัย
ปล่อยให้ความทุกข์ความโกรธเกลียดนอนแช่อยู่ในจิตใจ
นานวันจะกลับกลายเป็นโรคร้ายมากัดกินตัวเอง


แล้วความกังวลใจละคะคุณก๋า ต้องรีบปล่อยไปใช่หรือเปล่า
กังวลที่เขาโกรธอะไรก็ไม่บอก ต้องทำยังไงดี


แอมอร

พุทธะ หมายถึง ผู้ตรัสรู้, ผู้ตื่นแล้ว, ผู้เบิกบานแล้ว
ศิลปะ หมายถึง ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร ฯลฯ

มนุษย์..หากดำรงชีวิตด้วยความเป็นพุทธะและศิลปะควบคู่กันไป
ย่อมไม่หลงทาง..มีแต่ความสงบสุข ร่มเย็น..ทั้งกายและใจ

มีความสุขกับความเป็นพุทธะพร้อมด้วยศิลปะในการดำเนินชีวิตตลอดไป..นะคะ



หมื่นตา...พาคุณก๋า ร้อนแรง ไม่แพ้สีแดง ๆ ในกรุงเทพฯเลย..นะคะ...

น้องก๋า

ช่วงนี้ไม่ได้แวะมาบ่อยเด้อ

ไปเรียนเพิ่มเติม

แถมพี่เล็กมีโปรเจคส่งครูเยอะมาก

อาทิตย์หน้าก็ไปสอบซิติเซ่น
สอบเอาไว้ก่อนเผื่ออยากทำงานรัฐ

อาทิตย์หน้าจะมารายงานตัวจ้า

สวัสดีค่ะ มาอ่านเรื่องราวดีๆค่ะ มาแวะที่นี่ได้ข้อคิดดีๆตลอดเลย

ปีนี้น้องหมิงหมิงยังเล็ก ไม่อาจทิ้งลูกน้อยกลอยใจไปไหนต่อไหนไกลๆได้ แต่อีกปีสองปี ถ้าไปงานเปิดตัวหนังสืออีก ผมว่าคราวนี้ละคุณก๋าต้องอุ้มลูกน้อยกลอยตา แถมจูงมาดามแนบข้างติดไปด้วยอย่างแน่นอน เพราะแฟนคลับอยากเห็นน้องหมิงหมิง และพ่อก๋าที่หล่อขึ้นทุกวัน ด้วยรัศมีความดังเปล่งประกายระยิบระยับขึ้นทุกวัน 5555

ฟันธง !!!! 5555

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะพี่ก๋าาาาาา
แป้งเพิ่งมีเวลามาเม้น พี่ก๋าไม่น้อยใจนะคะ อิอิ^^
ช่วงนี้งานเยอะมาก มีเวลาอัพบล็อกทีก็ดึกๆแล้ว แงๆ
เพิ่งอัพเรื่องหนังสือ หนังหาไปเอง ตอนนี้น้องสาวอ่านแล้วชอบมากเพราะน้องชอบรูป พออ่านไปแล้วมันมีการ์ตูนและมีข้อคิดธรรมะยิ่งทำให้น่าอ่านและน่าสนใจไปใหญ่

แป้งอ่านจบนานแล้วแต่ไม่มีเวลามาเม้นให้พี่ก๋าซะที
ปล่อยให้พี่ก๋าไปทักก่อนได้ตั้งนาน ฮี่ๆ ^^! เป็นน้องที่แย่มากๆ..

แป้งได้อะไรจากหนังสือธรรมะเยอะมาก
แต่ด้วยอารมณ์และสิ่งแวดล้อมรอบข้างที่กดดัน
บางทีเราก็ต้องมีการระเบิดออกมาโดยที่เราไม่รู้ตัว
พอมาอ่านหนังสือพี่ก๋า บอกตรงๆนะคะ "ปล่อยวางกับอะไรได้เยอะขึ้น" ใจเย็นขึ้นมากกว่าเดิม ไม่ใส่ใจกับเรื่องราวต่างๆ มองโลกดีในแง่บวกมากขึ้น เพราะรอบตัวเรามีแต่คนดีและคนรักเรา ถ้าเรามองเค้าดี เค้าจะดี มันอยู่ที่จิตเราจริงๆค่ะ :))

ขอบคุณพี่ชายที่แสนดีคนนี้ ที่ทำให้เด็กที่เพิ่งเริ่มหาประสบการณ์จากการทำงานที่หนัก ได้มองโลกที่ดีมากกว่าเดิม ได้คิดอะไรได้เยอะ และที่สำคัญบอกต่อกับคนอื่นๆได้เต็มปากว่าความคิดนี้ได้มากจากคนในสังคมออนไลน์ที่มีคนแบบพี่ก๋าและพี่ๆคนอื่นๆอยู่ร่วมกันสร้างโลกแง่บวกดีๆ สังคมน่ารักๆแบบนี้ แม้เราจะไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันเลยก็ตาม ^^

ขอบคุณนะคะ ^_^
PAENG.

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะคุณก๋า
เมื่อวานก๋วยเตี๋ยวไก่ แล้ววันนี้ทานไรดีเอ่ย

พี่ครับ

ผมจำไม่ได้ว่าโจทย์พี่อยู่บล็อกไหน?

เดี๋ยวไปตามดูก่อนครับ

----------

ผมดูโฆษณาแอนมัมแล้วสงสัยครับ

คุณหน่อยบุษกรเธอบอกว่า ตอนเธอตั้งครรภ์

" หน่อยดื่มแอนมันทุกวันค่ะ "

ผมสงสัยว่า ถ้าเธอไม่ได้ดื่มมันทุกวันจริงๆ ก็แสดงว่าเธอโกหก

แล้วการโกหกที่ถูกฉายซ้ำๆทุกวันเนี่ย

คนโกหกนั้น จะบาปมากขึ้นไหมครับ?


ฝากท่านพี่ช่วยไขด้วยครับ

แวะมาทานข้าวมื้อเที่ยงกับน้องหมิงหมิงสุดหล่อครับผม...เอ๊ะม่ายช่าย...มารับข้อมูลดีดีไว้ประดับสมองอ่ะครับ เมือก่อนมากกว่าเจ็บนี่เป็นบ่อย แต่ตอนนี้เริ่มแก่มีเวลาคิดไตร่ตรองมากขึ้น และตอนนี้มีแต่มากกว่ารักเข้ามาแทนที่ครับ...และช่วงวันที่สี่ ถ้าไม่มีงานด่วนคิดว่าคงได้ปะกับกะก๋าที่งานหนังสือแน่นอน เตรียมลายเซนต์ไว้ให้ด้วยนะเอออิอิ หนีงานช่วงนี้พอดีเตรียมรับศึกหนักช่วงสงกรานต์อ่ะครับ
ตอนนี้ที่บ้านพี่ไม่ค่อยเงีบยเหงาเท่าไหร่แระ มีน้องหมิงหมิงมาให้ชมความน่ารักบ่อยๆ ม่ะรู้ลูกใครน๊าช่างน่าร๊ากกกกกกกกกก

เจ็บที่ตอกย้ำ
ย้ำที่ฝังใจ
ถอดถอนได้เมื่อไหร่
ลบใจเจ็บที่จดจำ

สวัสดีเที่ยงวันค่ะ คุณก๋า
กลับมาถึงเวียงบ้านเราซักทีค่ะ
ไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ไม่คุ้นเอาซะเลย
คิดถึงเจ้าชายน้อย
กลับมาถึงเห็นแล้ว ชื่นใจจริง ๆ ค่ะ

บางทีก็จำใจเจ็บนะ

แบบว่าไม่ตั้งใจ แต่เผอิญเดินเหยียบตะปูอ่ะ

Seek Codes

MySpace Graphics

แวะมาทักทายยามบ่ายวันพุธ ระลึกถึงคุณก๋านะคะ

หนามยอกเอาหนามบ่ง เนอะ
เจ็บขนาด อิอิ



ตะวาเน็ตเน่า ป้าดดดดโถ่
ไปหาเพื่อนได้ประมาณ 3 บล๊อกตะอั้นเนอะ
ลมบ่าจอยปิดคอมพ์ไปเสีย

อะจ๊ากกก..ดีใจ ๆ
ส หรือ อา นี้วางแผนว่าจะไปงานหนังสือเหมือนกันเน้อ อ้ายก๋า
ถ้าเวลาตรงกันอาจได้เจอกั๋นเจ้า

สวัสดีค่ะพี่ก๋า มารายงานตัวค่ะ วันนี้แอบหยุดงานด้วยหล่ะ เพราะไอนิดหน่อยกลัวจะเอาหวัดไปติดที่ทำงานนะค่ะ เหตุผลจริงๆที่หยุดก็คือขี้เกียจค่ะ อ้างเหตุผลแรกให้ดูดีนิดนึง

อภัยกันได้ เป็นสิ่งที่ดีมากมากเลยค่ะ
...
มีตั้งหลายวิธีที่ทำให้เรา ไม่ต้องตรอกตะปู หรือแค่อาจตรอกหลอมๆ ตรอกจนจมด้ามมัน ก้อได้นะคะ นู๋ว่าคนเราพลาดและก้อผิดได้ทั้งความคิดและการกระทำ ถ้าตรอกหลอมเนี่ย ถอนได้ง่ายค่ะ เพราะใช้เวลาไม่นาน ถ้าตรอกลึกจนจมมิด เนี่ยอาจจะยากไปซะหน่อย แต่ใช่ว่าจะถอนมันออกไม่ได้เสียเลย
บางทีง่ายกว่าตรอกหลอมซะด้วยซ้ำค่ะ
นู๋ว่าแบบนั้น หน่ะค่ะ
....
แหม๋ ... รักครอบครัวมากเลย
อิจฉาๆ แต่ตาไม่ร้อนนะคะ
แอบมีความสุขตามไปด้วย ครอบครัวที่อบอุ่น ใครๆก้อฝันที่อยากจะมี เพราะฉะนั้น ก้อขอให้พี่ก๋า มาดาม และน้องหมิงๆคุง
มีความสุขมากมากค่ะ
....

แค่ให้อภัยเองเนอะ

สวัสดีค่ะ พี่ก๋าบรม กรมฤดีวจีลมลวงพวงมาลัยลอยชาย

ทำไมกรมฤดีล่ะคะ มันควรจะเกิ๊กก๊ากฤดีต่างหากล่ะคะ
วจีลมลวง..อีก ทำไมล่ะคะ...

ได้รับการ์ดหมื่นตา ที่เขาส่งตามให้แล้วนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ หมื่นตาได้เที่ยวหลายที่ค่ะงวดนี้


จาก กี้ปรมะสวัสดิ์สุขะมีแต่สุขนะคะมีทั้งลาภะรับประทานมัทวะกับสหายสวัสติกะมันร้อนจังฟระลมรำเพยมามั่งซีคะหนูรู้สึกร้อนนะน้ำมะพร้าวมาแล้วหรือคะขอบพระคุณค่ะไปดื่มก่อนนะคะ ...

555...ก๋าบรม กรมฤดีวจีลมลวงพวงมาลัยลอยชาย

ท่านพี่

นี่โจทย์ของพี่ครับ

ปีบหูดชะลูดหลังเขา
เงาของเราก่ายกอดกันและกัน

(ปีบ หรือ บีบ)

แฮ่

แฟนคลับแยะอีกตามเคยนะคะ...
ขอให้มีความสุข ในวันสุดท้ายของเดือนนะจ๊ะ




................เอ.... วันนี้หมิงหมิงหายไปไหนอ่ะ

แฮ่ๆ... เจอหมิงหมิงแว้วว
เห็นตอนแรกนึกว่าลูกคนอื่น
ที่ไหนได้... ลูกพี่ก๋านี่หว่า


สงสัยจะเมาแดดแฮะเรา...

อย่าเผลอใส่เสื้อเหลือง หรือเสื้อน้ำเงินมา..นะคะ
กะเด๋วโดนรุมขอลายเซ็นต์...อิ อิ

แต่พี่คิดว่า คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมากมาย..นะคะ
ต่างฝ่ายต่างก็หาทางลงกันอยู่ เกี่ยงกันแต่ว่าของใครจะสวยกว่ากันเท่านั้น

คิดถึงสุดหล่อจังเลย เด๋วสงกรานต์คุณก๋าและคุณมาดามอยู่เชียงใหม่หรือเปล่าคะ
พี่จะถึงเชียงใหม่วันที่ ๑๒ ประมาณ ๒ ทุ่ม คิดว่าวันที่ ๑๓ จะให้หลานพามาหาสุดหล่อ..ค่ะ

แต่ถ้าคุณก๋าไม่สะดวก ก็ไม่เป็นไร..นะคะ เอาตามสบาย ๆ ละกัน

โชคดี มีความสุข..ค่ะ..

อยู่แล้ว...ก๋าบรม
ก็ต้องเจอกี้ปรมะ...น่ะซีคะ..555

อั๊พบล็อกว่าด้วยเรื่องลึกลับให้คุณปู่อ่าน 11 บล็อกค่ะ
ค่อยได้หายใจหน่อย...ซักเฮือก

ได้ข่าวว่าจะลงไปกรุงเทพ.เซ็นหนังสือให้แควนๆ อีกแล้วรึคะ
แล้วท่านหมิง มีอาการจะใดพ่อง...

ขอบคุณที่ตอบครับพี่

คำว่าปีบ

ผมคิดถึงดอกปีบครับ



กาซะลองนั่นเอง

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

โชคดีจังเลยที่ผมได้เข้ามาที่บล็อกนี้ เลยไม่พลาดข่าวสำคัญนะ

เอาเป็นว่า ขอเม้นท์ก่อนดีกว่า ....

เรื่อง "เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ"

"เจ็บที่สุด" ก็ตอนที่เราจับได้ว่าแฟนของเรานอกใจเรา

"เจ็บยิ่งกว่า" เมื่อรู้ว่าแฟนที่นอกใจเราไปแอบรักเพื่อนสนิทของเรา

"เจ็บยิ่งกว่าเจ็บ" ที่ดันแอบไปรู้มาว่า เพื่อนสนิทที่แฟนเราหนีไปรักนั้นมันเป็น "เกย์"

ทั้งเจ็บ ทั้งเสียดายมาก ๆ เลย นะฮ่า

ก๊าก ๆ ๆ ๆ

อิอิ

จาก ข่าวด่วน ข่าวเด่น ข่าวดี ข่าวดัง ข่าวดูด(ความสนใจ)

ตกลงว่าวันอาทิตย์นี้ คุณก๋าฯ จะบินจากเชียงใหม่มาแอบขโมยของในห้างที่กรุงเทพฯ อีกเหรอครับ? แล้วงานนี้มาดามดา กับน้องหมิง หมิง จะมาด้วยป่ะ?

ผมจะได้ไปตามขอลายเซ็นน้องหมิง หมิง นะครับ แบบว่าลายเซ็นของคุณก๋าฯ ผมมีแล้วไงครับ แต่ของน้องหมิง หมิง ผมยังไม่มีนะครับ

ก๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ (อีกสักรอบนึง)

อิอิ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะพี่ นี่แหละค่ะยาที่ดีที่สุด

กรี๊ดดดดดดดด
วิ๊ดดดดดด วิ้ววววววววววววว
...ไม่อาจทิ้งลูกน้อยกลอยใจ และ "เมียรัก เมียขวัญ"


อีต๋อนพิมพ์น่ะ
มาดามคุมเจิงอยู่ตามหลังเหียก๊า 55555

คุณก๋าตอบคำถามตางบนได้หมดจดเจ้า
ตะปู๋ตี้ฝังไปเมิน ๆ มักจะขึ้นขี้เมียง จั๊กออกยาก
ออกแล้วก็ทิ้งรอยขี้เมียงไว้ นานเต้าใด ก็มีฮอยนักเต้าอั้น

แต่มันก็ว่ายาก
ตี้คนเฮาได้เกี๊ยด ได้จังไผแล้ว
จะอภัยหื้อได้ง่าย ๆ และลืมมันไปหมดใจ๋ นั้น
เยียะบะได้ง่าย กับคนที่บะเกยมีธรรมะในหัวใจ๋

ก๋านยอมฮับ และอยู่กับมันเต้าอั้น ตี้จะทำหื้อก้อย ๆ
ลืมมันกำหน้อย ด้วยก๋านตี้เริ่มปลง ปล่อย แล้ววาง

อะหยังตี้มันมีฮอย มีเจื้อ ถ้าเอาตะปูตอกไปตี้เก่า
ง่ายยิ่งกว่าตอกใหม่ ๆ ถ้าต้องเจ็บปวดเรื่องเดิม ๆ
ตี้บะปล่อย บะวาง ร่องรอยตี้เกิดขึ้นในใจก็ยากตี้
ลบล้างด้วยคำว่าหื้ออภัยได้

เปิงดีเปิ้นว่า ..การหื้อทานตี้ยิ่งใหญ่ตี้สุด
ก็ "อภัยทาน" การทานที่หื้อกันยากตี้สุด
พอหื้ออภัยบะได้ มันก็เป็นวงเวียนตี้บะฮู้จักจบจักสิ้น

บะเด่วเจียงใหม่เฮา
เริ่มเปนฝนเปนลมต๋อนเย็น
ใกล้ปี๋ใหม่เมืองเมื่อใด ฝนหลวงก็มาเมื่ออั้น
สีท่าปี้นี้จะมาเวยเนอะ

หวัดดีค่ะ
ทักทายตอนบ่ายๆ อากาศเย็นๆ
เพราะฝนตกลงมาให้ชื่นฉ่ำอุราคลายร้อนไปได้บ้าง
...........
ถูกต้องเลยค่ะ
ถ้าเราไม่ให้อภัย เราก็เหมือนจมปรักกับทุกข์นั้นไปเรื่อยๆ
การให้อภัย และรู้จักปล่อยวาง....ใจเราก็จะพ้นทุกข์

วันนี้อ่านเรื่องนี้แล้วถอนตะปูออกหมดหัวเลยค่ะ

มาตอนแรก ข้อความข้างบนเขาขยักไว้น่ะพี่ก๋า
มาครั้งนี้เลยรอดู ...ถึงเห็นประกาศค่ะ

ฉายเดี่ยวอีกแล้ว...
เพื่อนๆที่ครั้งก่อนพลาด คงได้เจอกันงวดนี้

อย่าลืมชวนพี่สิน กับย่าดา นะคะพี่ก๋าขา
น่าสนุก...

เข้าข่าย อาฆาตพยาบาทเลยเนอะ ผูกใจเจ็บ...

ยิ่งทุกข์หนัก ไม่มีวันปลดปล่อยใจตัวเองได้ เฮ้อ....

เที่ยวนี้คุณก๋ามา อยากเห็นภาพเก็บตกอีก คงมีเพื่อนชาวบล็อกไปกันอุ่นหนาฝาคั่งเหมือนเดิม

พี่จะรอชมนะ...

หวัดดีค่ะพี่ก๋า ขอบคุณที่ไปเยี่ยมช่วงติดภารกิจค่ะพี่...

เจ็บ เพราะ ถูกทำให้เจ็บ...แล้วโดนกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์เจ็บแล้วเจ็บเล่า...การระบายออกน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้อย่างน้อยความคับอกคับใจดีขึ้นนะคะ..

ปล. วันอาทิตย์ถ้าไม่ติดภารกิจฟิชโช่อันใด....จะได้ยลพี่ก๋าละสิเนี่ย อิอิอิ

555

มันเกิดจากความสับสน หลังจากที่รับการกระทบกระเทือนใจอย่างรุนแรง 555

เรียกอะไรก็ได้แล้วแต่อ้าย

อ่านแล้วนึกถึงเพลงก้อนหินก้อนนั้นของพี่โรส ศิรินทิพย์ค่ะ
"ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเรารับไว้เอง"
ง่ะ . . . ทุกข์ สุข หรือแม้แต่ความเจ็บปวดใดๆ ย่อมเกิดจากตัวเองทั้งสิ้น

...

น้าหนิงๆ มีแถ่กมาฝากค่ะพี่ก๋า
อันนี้ทำแล้วก็เจ็บปวดตัวเอง ฮ่าๆๆ

ถูกต้องเลยค่ะ
ช่วงนี้ มีโกรธ เคียดแค้น คนที่นินทาหนูอยู่
เพราะเหมือนกับตอกตะปู ฝังลึกไปในจิตใจ
ยิ่งโกธร ยิ่งเกลียด ก็ยิ่งจำเค้า
ต้องยกโทษ อโหสิ แล้วลืม เรื่องราวทุกอย่างออกจากใจ
ให้เร็วที่สุด เค้านินทาเรา เค้าเกลียดเรา เค้าก็ยิ่งจำเราฝังใจ
อิอิ
ใช่เลยพี่ก๋า..
จุ๊บๆ หมิงๆหน่อยนึงนะ
ขอบคุณเรือ่งราวดีๆวันนี้ด้วยนะ

ป๊อปกลับมาแล้วค่าาา : )

กรุงเทพวุ่นวายมาก !! comfirm เลยคะ

วันที่ 26 เป็นวันที่ไปสมัคร นึกในใจว่า เอิ่ม เด็กเยอะแน่เลย ยอดเด็กมาสมัครต้องเพียบแน่ๆ แต่ปรากฏว่า เหอะๆ ป๊อปเป็นอันดับที่ 60 ละคะ แถมวันไปสอบจริง ดูบอร์ดแล้ว มียอดเด็กมาสมัครทั้งสิ้น 78 คนเองคะ แล้วเด็กที่มาสอบจริงๆ มีแค่ 50 กว่าคนเองคะ สบายเราเลย ก่อนสอบ ป๊อปลองคุยๆ กับนักเรียนที่รอเข้าสอบเหมือนกัน ยิ้มให้เขาก่อน โปรยไปให้เขาก่อน แล้วก็คุยกัน คนหนึ่งมาจากชุมพรคะ (คนนี้น่ารักมาก... นิสัยน่ารักมาก) อีกคนเป็นเด็กกรุงเทพ มาจากโรงเรียนเอกชน แต่เรียบร้อย น่ารัก มารยาทดี (เรียกว่าเจอกันครั้งแรกก็ดีทั้งสองคนเลยคะ) วันนี้ วันที่ 31 ประกาศผล ป๊อปได้คะ สายศิลป์-คำนวณ อันดับที่ 21

ป๊อปเลือก วิทย์-คณิต อันดับ 1
ศิลป์-คำนวณ อันดับ 2
ศิลป์-จีน อันดับ 3

คืออยากได้วิทย์คณิตเพราะมันจะต้องเข้มกว่า สังคมต้องประมาณว่า เรียนกว่า (แหะๆ) ปรากฏว่า คนที่ได้วิทย์คณิตมีเพียง 4 คน แถมเป็นตัวสำรองไม่ใช่ตัวจริง เราได้ ศิลป์ แต่ตัวจริง ดีสุดๆ แล้ว (แต่นักเรียนที่มารายงานตัววันนี้ทุกคนบ่นเหมือนกันหมดว่า อยากเรียนวิทย์คณิต) แต่ท่าน ผอ. พูดไว้ว่า อาจจะมีการปรับเลื่อนสายการเรียนให้นักเรียนได้ โดย 1. กรณีที่นักเรียนเก่าสละสิทธิ์ 2. นักเรียนไม่อยากเรียนแผนการเรียนที่ได้จริงๆ แต่มุ่งอยากเรียนวิทย์คณิตจริงๆ ครูจะดูพฤติกรรม มารยาท ผลการเรียน แล้วอาจปรับเลื่อนให้ได้ เพราะโรงเรียนนี้เราเน้นที่เด็ก ที่คุณภาพเป็นสำคัญ 55+

หนูเลยอาจมีสิทธิ์ได้สาย วิทย์คณิตละคะ

ตอนนี้กลับมาถึงสุพรรณแล้วคะ เดี๋ยววันที่ 3 ต้องกลับกรุงเทพ เพราะวันที่ 4 มอบตัว

โรงเรียนอยู่ใกล้กับบ้านของหนูมากๆ แถมกว้างขวาง โปร่งดีมากเลยคะ

เอาไว้เดี๋ยวป๊อปจะเล่าเรื่องเพื่อนให้ฟังทีหลังนะคะ

ตอนนี้เพลียๆ ขอตัวก่อนละค่า

อ่านแล้วรู้ซึ้งค่ะ
อ่านแล้วเห็นด้วย แต่มันยากมากๆ มายๆ สำหรับการเรียนรู้ที่จะให้อภัย ไม่เอาตะปูมาตอกใจตัวเองค่ะพ่อก๋า
กว่าจะพ้นผ่านช่วงนั้นมากได้ ก็แทบล้าเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ค่ะ พ่อก๋า
ปล. แอบกระซิบมาดามว่า ยี่ห้อนี้ทีสวีเดนถูกว่าเมืองไทยหลายตังค่ะ อิอิ ถ้ามาดามอยากได้รุ่นไหนจดรุ่นแล้วส่งข่าวมาที่ป้าบ๋วยได้เลยค่ะ เด๋วจะแอบไปเช็คราคาให้นะค่ะพ่อก๋า แล้วป้าบ๋วยจะฝากเพื่อนสาวหิ้วไปให้นะค่ะ)

รักษาสุขภาพและฝากไปจุ๊บๆ หมิง หมิง สุดหล่อด้วยค่ะ

แวะมาทักทายก่อนกลับบ้านจ้า

เห็นรูปหนูน้อยวิ่งเล่นอยู่ในบล็อกหลายๆคน ก็เลยตามมาทักทายเจ้าของบล็อกค่ะ

คงเขียนบล็อกมานานแล้วใช่มั้ยคะ เห็นเรื่องราวมากมาย และบล็อกก็ได้รางวัลด้วย

ยินดีที่ได้มารู้จักนะคะ

มาดามคงอิ่มใจจนไม่ต้องทานข้าวนะคะ

เป็นความจริงเลยค่ะ เวลาที่เราทั้งโกรธและเกลียดใคร เราเองกลับเป็นฝ่ายเจ็บ
ตรงข้ามคนที่เราโกรธและเกลียดกลับไม่รู้สึกอะไร เวรกรรมจริงๆ

ชอบจังค่ะ เกลียดเขา เราก็เจ็บ โกรธเขา เราก็เจ็บ

อืม....ชอบ

สวัสดียามเย็นค่ะ

ป.ล. บ้านเราปกติแล้วนะคะ ขอบคุณที่บอกค่ะ
(บล็อกเมื่อวาน อ่านสองรอบก็พอเข้าใจได้ค่ะ ถึงจะไม่ทั้งหมดก็ตาม แต่เราก็ชอบนะคะเวลาอ่านแล้วงงอ่ะ ได้ใช้ความคิดดี)

ดูซับซ้อนดีนะคะ จะมีอะไรเจ็บกว่า ความเจ็บ
ที่เจ็บอยู่ในความเจ็บ สวัสดีตอนเย็นๆนะคะ

คุณก๋า คะ วันที่ 4 เชงเม้ง นะ พี่ไม่อยู่อีกแล้ว

โห..... blog น่ารักมากๆเลยค่ะ

คือว่า..
เพิ่งหัดเขียนBlog ช่วยแนะนำโค้ดแต่งให้หน่อยค่ะ ว่าหาจากที่ไหน

ตอนนี้มีปัญหา พิมพ์ตัวหนังสือแล้วจัดวางไม่ได้อย่างใจคิดค่ะ รบกวนด้วย

สวัสดีต๋อนค่ำจ้า

ลุงก๋า ดังไม่หยุดหย่อนเลยนะคะ

ดังใหญ่แล้ว

.
.

เดี๋ยวต้องไปถอนตะปูเสียหน่อย

เมื่อเช้าก็เพิ่งตอกเข้าไปดังโครม

ทานข้าวเสร็จแล้ว อาบน้ำจวนจะเข้าเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้แล้วค่ะ

พี่สินไม่อยู่ ก็ไม่มันละสิ...ว้า...
สงสัย น้องมาดามเหมียนเดิม...ฮิฮิ

คุณก๋ามาวันอาทิตย์เหรอคะ
ว้า....วันอาทิตย์ติ๊กว่าจะจำศีลอยู่ห้องค่ะ
เตรียมพร้อมไปทำงานน่ะ เดี๋ยวดูก่อน
เผื่อได้ไปแอบดู 555+

สวัสดีตอนค่ำๆเจ้า ....



การให้ ... ให้อภัย ... บางครั้งทำย๊าก ยาก แต่น่าลอง (แล้วจะรู้สึก ดี ดี )

พี่ก๋าคะ ที่พี่ก๋าตอนนี้มีหนังสืออยู่หรือเปล่าคะ คือหากต้นอ้อไปงานไม่ได้ อยากให้พี่ก๋าส่งให้สักสองเล่มพร้อมลายเซ็นอ่ะค่ะ...

แต่ไม่มีไม่เป็นไรค่ะ ต้นอ้อไปหาซื้อที่ซีเอ็ดได้ค่ะ เพียงแต่มันไม่มีลายเซ็นอ่ะค่ะ มันเหมือนไม่ได้เป็นเด็กบลอคอ่ะค่ะ อิอิ คุยกันแท้ๆแต่ไม่ลายเซ็น อุอุ

เหมือนเดิมนะคะ หากต้นอ้อไม่ติดภารกิจ จะไปกระทบใหล่พี่ก๋าคนดังให้ได้ค๊าบบ

ศิษย์พี่ ศิษย์น้องแว้บมาแปะทักทายก่อน ยังไม่ได้อ่านอะไรนะค่ะ เพราะศิษย์น้องยังเหลือของต้องเก็บอีกนิดหน่อย วันพรุ่งนี้ตอนเย็นต้องขนของขึ้นรถเตรียมไว้แล้วค่ะ ใช้รถ 2 คันขนของค่ะ เดินทางเกือบ 4 ชั่วโมงถึงจะถึงบ้านศิษย์น้อง (ศิษย์น้องต้องเิติมน้ำมันให้เพื่อนครูที่ไปส่งด้วยคันละประมาณเกือบพันกว่า ๆ ถึงจะถึงบ้านศิษย์น้องอ่ะ ขนาดมาอยู่ไ้ด้ยังไม่ถึง 2 ปี ได้บ้านกลับไปเป็นหลัง 555 เิอิ้กๆๆ)

แค่นี้ก่อน ศิษย์้น้องมีเรื่องจะเล่าให้ศิษย์พี่ฟังเยอะเลย ถ้าไม่คืนนี้ก็พรุ่งนี้อ่ะนะ

ด้วยรักและเคารพเป็นอย่างสูงยิ่ง


ศิษย์น้องก๋าน้อย ณ หนองคาย (อีกไม่นานก็จะเปลี่ยนเป็น ณ ร้อยเอ็ด แล้ว หุๆๆ)

อืมมมข้อคิกดีมากค่ะ
เป็นสิ่งที่ไหมมักจะคิดเเบบนั้นเหมือนกันค่ะ

จะได้ไปกทม.อีกแล้วเหรอค๊ะ

สวัสดีค่ะก๋า


เสียดายจริงๆ เพราะงานหนังสือป้าคงไม่ได้ไปค่ะ
จริงๆป้าก็ไม่ได้ไปมาหลายปีแล้ว
เดี๋ยวนี้ป้าไม่สะดวกที่จะไปไหนมาไหนค่ะ
งานก๋าที่ได้ไปคราวก่อนเป็นกรณีพิเศษมาก….มาก ….มาก ….มากกกกกกกกกกค่ะ


แล้วป้าจะส่งใจไปร่วมงานนะคะ
ขอให้เดินทางไป-กลับปลอดภัย ได้พบปะเพื่อนบล็อกมากๆ
ป้าจะรอดูภาพค่ะ

ลืมไปว่าพี่ก๋าไม่ทานปลา
คราวหน้าทำแบบไม่ใส่ปลาก็ได้ค่ะ


มีเรื่องเจ็บๆคันๆเล่าให้ฟัง
หลานนาห์เรียนจบปีนี้โชคชะตาคล้ายพี่ก๋าเลย
เหลือแค่ 0.03 ได้เกียรตินิยมอันดับสอง
มันบอกน่าเจ็บใจ
คือถ้าไม่ใกล้เคียงเลยยังจะดีกว่า
เฉียดแบบนี้มันหลอนความรู้สึก

อยากกินข้าวขาหมูๆๆ อิอิ

โห เจ็บ ยิ่งกว่า เจ็บ ยิ่งกว่า เจ็บฮ่าๆๆ

สบายดีนะค่ะ

หมิงหมิง โตขึ้นมากมาย เลยเนอะ ตัวเริ่มยืดๆๆ แร้ว วันเวลาผ่านไปเร็วมากค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

โอ๊วว...บ้านนี้คนเยอะจัง

ผมมักจะถามว่า "เจ็บกว่านี้มีอีกมั้ย?"

ฟังดูเมโซกิสม์ไปหน่อยนะ

โอ้ว ข้อความวันนี้มันเยี่ยม โดนใจเจ้าป้าม๊ากค่ะ

สวัสดียามมึดค่ะพี่ก๋า

*-*

กิ๋นอาหารอีสานเปิ่นว่าต้องกิ๋นตี่อีสานมันแซบนัวแต๊ะ ๆ

กิ๋นนอกถิ่นเปิ่นว่าจะไดมันก่ฮู้สึกว่า จิตวิญญาณมันบ่ได้

เป๋นความฮู้สึกแต้ ๆ นา เหมือนเฮากิ๋น สเต็กบ้านเฮา หรือไปกิ๋นอาหารไทยตี่เมืองฝรั่งนั่นนะ

เดินทางปลอดภัยนะคะคุณก๋า

ความโกรธเกลียดนี่เป๊นเหมือนไฟหรือตะปูที่ทำให้ตัวเองเจ็บมากขึ้นจริงๆครับ

ปล.เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับก๋า

แล้วเจอกันค่ะ ถ้าไปได้จะไปเจอ แต่วันนั้น อีสเตอร์ ไม่รู้จะทันเจอก๋ารึป่าว... พยายามจะไปนะ...

ปล. มีเรื่องฝากส่งจ้า...หลังไมค์นะ..

แวะมาทักทายยามดึกค่า

มาชวนน้องก๋าทายอะไรเอ่ย ?

ได้ข่าวว่าของที่นำไปแจกมีน้อยเหรอคะ
ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ กลัวไม่ทันคนอื่น

เจ็บที่ว่า..คือเจ็บเพราะโกรธแค้น

แต่หากเจ็บเพราะความรัก

ถูกหักอก ทรยศลับหลัง...

อันนั้นมันเจ็บแบบเหมือนหาต้นสายปลายเหตุไม่ได้

ขนาดตัดใจแล้วไม่อยากยุ่งไม่อยากเกี่ยวข้อง

ก็ยังนอนไม่กระดิกกระเดี้ยทำอะไรไม่ได้ไปหลายวัน

อโหสิกรรมให้อภัยไปล้านแปดก็เท่านั้น

ตัวเองก็ยังเจ็บอยู่เช่นนั้น

แล้วจะทำฉันใดล่ะพ่อหมื่นตา...

ป่านนี้หมิงหมิง คงกำลังหลับฝันหวานอยู่แน่ๆเลย ..



จะถามหลายเตื่อละ ต๋อนนี้หมิงหมิงกี่ขวบแล้วเอ่ย..

ฮู้สึกว่าตัวจะยืดขนาดเลย..

หวัดดีครับเฮีย

งานหนังสือนี่เฮียลงมาในงานแค่สองชั่วโมงเองหรอครับ

แล้วเวลาที่เหลือจะไปเที่ยวไหนในกทม.ล่ะนี่

หนี่ฯ หอบเอาดอกไม้ช่อโตมาฝากค่ะ
พักผ่อนหลับฝันดีนะคะ --หนี่เอง

just say hi, I like to read but will back later

ปวดท้องนิดๆแฮะ....



อภัยให้ตัวเองที่กินมากไป ^^''

อ่านแล้วปุ้มจำต้อง และพยายามเอาตัวและหัวใจห่างไกลจากตะปูให้มากที่สุด

อ่านตอนสุดท้ายแล้วเนี้ย ทั้งลูกน้อยกลอยใจเมียรักเมียขวัญ อื้มฮืมมม..
หวานจริ๊งงงงง.... 5 5 5+ แซว ๆ

พี่ก๋า..ขอให้สนุกกับงานและแฟนคลับนะคะ

ถึงจะเจ็บแค่ไหน ถ้ารู้จักปล่อยวาง ความเจ็บก็คลายได้ในไม่ช้า

ที่จริงคุณก๋าน่าจะออกหนังสือ "ก๋าราณี" ด้วยนะเนี่ย เราว่าต้องขายดีแน่ ๆ ค่ะ

ดีจ้า วันนี้มาหาหญิงเพี๊ยนที่โคราชจ้า
แวะซื้อหนังสือหมื่ตาธรรมะด้วยแระ
หญิงเพี๊ยนกำลังนอนอ่านอยู่จ้า ^__-

ปล. ฝากจุ๊บๆ หมิงหมิงด้วยเน้อ

วันอาทิตย์ว่างหลัง 4 โมงเย็น

ถ้าไปศูนย์ศก. กว่าจะถึงคง 6 โมงเย็นโน่นเลย

งานนี้ไม่ได้เจอน้องก๋าเป็นแน่

เอาเป็นว่าขอให้น้องก๋าเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ



เสียดายอดไปเก็บภาพคนดัง หุหุหุ


ปล. ชอบจัง ตะปูกับหัวใจ

ข้อคิดดีมากค่ะ ไม่เสียดายที่เข้ามา
ขอบคุณมากค่ะคุณก๋า

ถ้าอยู่เมืองไทยคงได้ไปเจอคุณก๋าเเน่ค่ะ
มีคนชวนไปเมืองไทย เเต่เห็นว่าบ้านเมืองวุ่นวาย
กลัวการจราจล ถูกลูกหลง

ยังสั่งเพื่อน..ห้ามนุ่งเเม้ชื้นส่วนข้างในเป็นสีเเดง ชมพูหรือเหลือง..
ถูกถามว่า..เมืองไทยเป็นอย่างน้นจริงๆเหรอ?
สงสัยจะเอาไปลงในเวปค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

เห็นด้วยค่ะ ความเจ็บใจ หรือแค้นอะไรก็แล้วแต่ เราคิดเอง เจ็บเองทั้งนั้น

พี่ก๋าลงไปกรุงเทพ ไม่เอาน้องหมิงหมิงไปด้วยเหรอคะ แหมม ถามยังกะเราจะไปเจอได้งั้นแหละ อิอิ

ฝากจุ๊ฟๆน้องหมิงหมิงแสบ ซ่า ซนด้วยนะคะ

มาราตรีสวัสดิ์ค่า

พยายามไม่เอาตะปูมาตอกในหัวใจตัวเองค่ะ
Have a nice day naka